Að búa í "fyrrverandi" Sovétríkjunum

Á morgun er þjóðhátíðardagur Letta. Þeir hafa orðið sjálfstæðir 2.  Í fyrra skiptið eftir aldamótin 1900 en seinna skiptið þegar Sovétríkin riðuðu til falls.  Reyndar fékk Jeltsín sáli æðstu orðu Lettlands áður en hann lést en skoðanir hans vógu þungt þegar herir Ráðstjórnarríkjana hættu við að láta til skarar skríða.  Menn eins og Jón Baldvin komu auðvitað við sögu.  Mér finnst stundum mjög kyndugt að búa í fyrrverandi Sovét, vera giftur konu sem var í ungliðahreyfinu Sovét (eins og allir) og eiga stjúpkrakka sem fæddust í Sovét.  Hér hafa líka allir misst ástvini vegna Ráðstjórnarinnar og stríðs.  Afi konunar barðist með SS Waffen en sem dæmi má nefna að þúsundir voru fluttir til Síberíu nokkrum dögum áður en þjóðverjar "fresluðu" Lettland.  Þannig gat verið mjög flókið hver var óvinur!  En líklegast toppaði Jósef þetta.

Lettland er gott land þar sem ótrúlegustu hlutir hafa gest síðan 1991.  Flest jákvætt.

Spilling er þó enn vandamál í landinu en um daginn þá rak forsætisráðherran yfirmann spillingarlögreglu.  Þetta reynist þó vera af pólítískum orsökum.  Líklega var yfirmaðurinn of duglegur við að taka til hendinni.  Til að gera langa sögu stutta þá féll stjórnin vegna þessa.  Forstjórinn fékk starfið aftur og heldur vonandi áfram að taka til hendinni.  Ekki veitir af!

Hér má þó fara út á götu og garga að forsætisráðherran sé fífl.  Áður fyrr fengu menn ókeypis ferð með ferðaskrifstofu ríkisins, KBG.  Nágranni minnn dvaldi þar í 16 ár í fríu fæði og húsnæði.  Faðir, annars vinar míns, kom þaðan brotinn maður og fór að lemja sína nánustu en það gerði henn ekki áður en hann fékk atvinnutilboð frá Adólf H.

Stundum er gott að minnast fortíðarinnar og fara í smá Pollýönnuleik.